Bağlılık mı, bağımlılık mı?
Bazen bir bebeğin elinden hiç düşürmediği ve nereye gitse yanından ayırmadığı oyuncağını sıkı sıkıya tuttuğunu ve onu her türlü tehlikelerden korumak için tetikte beklediğine şahit olmuşuzdur. Bu durum sempatik bir tablo üzere görünse de vakitle kıymetli bir bağımlılığa dönüşebilir. Üstelik bu durumun gerisinde bebeğin kendisini inançta hissetmemesi yatabilir.
Bebeğim bir bağımlı mı?
Bebek ve çocukların bir oyuncağa yahut rastgele bir objeye karşı olan çok bağlılığı ve sahiplenici hali, aşikâr bir etaba kadar olağan karşılanabilir. Zira bebek ve çocuklar gelişim süreçlerini tamamlarken birçok farklı evreden geçer. Her kainatın kendine has davranış biçimleri ve alışkanlıkları vardır. Bu noktada bir bebeğin emziğini bırakmak istememesi yahut bir çocuğun elinden düşürmediği oyuncağı gelişimin bir kesimi olarak düşünülebilir. Lakin burada ebeveynlerin müşahedesi çok değerlidir zira bu bağlılığın gelişimsel bir sonuç mu, kişilik özelliği mi yoksa bir bağımlılık mı olduğunu tespit etmek için gereklidir.
Bu bir ‘Güvendeyim’ bağlanmasıdır…
Bebekler kelam konusu olduğunda yabancı bir dünyaya adım attıkları andan itibaren inançta olmak isterler. İnançtayım diyebilmek için anne ve babalarının yanında olmak ve onların tanıdık hudutlarında kalmak ister. Bu durum bebeğin yürüme ve konuşmayı öğrenmesiyle birlikte bu bağımlılık azalmaya başlar fakat bebek tekrar de onları hatırlatacak bir obje ile bağ sürdürür. Bu kimi vakit bir emzik olur, kimi vakitse favori battaniyesi… Biraz daha büyüyüp okula başlayan çocuklar ise bu durumu dış dünyaya adapte olmayı kolaylaştırmak için tesirli bir yol olarak görür. Çocuklar dış dünyaya alıştıkça objelere olan bağımlılığı da giderek azalır. Lakin bu durum bebeklikten başlayarak 8- 9 yaşlarına kadar devam ederse, uzman bir hekimden görüş almak çok değerlidir.
Bağımlılık anne karnında başlamış olabilir
Bir bayan anne olacağını duyduğu andan itibaren hayat değişik bir mana kazanır. Karnının içinde büyümeye başlayan mucizeye daima dokunmak istemesi ve temas kurması bu yüzdendir. Lakin sevgisini göstermek ve sağlıklı bir bağ kurmak için yapılan karna dokunma davranışı bebekte obje bağımlılığına yol açabilir. Zira her an annesini hissetmeye alışan bebek, doğduktan sonra onun yokluğunu bir objeyle doldurma muhtaçlığı hissedebilir. Hasebiyle anne adayları içgüdüsel olarak yaptığı karna dokunma hareketini, yalnızca sevmek istedikleri vakit yapmalıdır ki, bebeği obje bağımlısı olmasın.
Emzik bağımlılığı için endişelenmeli miyiz?
Bebeklerde en sık rastlanılan obje bağımlılığı emziklerle ilgilidir. Ebeveynleri en çok endişelendiren hususların başında da bebeğin emziğine duyduğu çok ilgi gelir. Zira uzun vadeli emzik kullanımları hem bebeğin diş sıhhatini ve yapısını hem de konuşma maharetlerini olumsuz tesirler. Bu noktada ailelerin benimsemesi gereken tavır ceza yahut tehdit prosedürü olmamalıdır. Sabırlı davranmalı, ilgisini diğer istikamete kaydırmak için çeşitli yollar tercih edilmelidir.
Aileler nasıl bir yol izlemeli?
Bebek yahut çocukların objelere karşı geliştirdikleri bağımlılık karşısında ebeveynlerin takındıkları kimi tavırlar, gerçek olmayabilir. Bilhassa de bebek yahut çocuğun bağlı olduğu objeyi saklamak yahut atmak sorunu çözmek yerine daha da derinleştiriyor. Zira çocuklar kendini inançta hissetmek için bu yol başvuruyor ve ellerinden alındığında kendileri yalnız ve korkmuş hissedebiliyor. Bu durumda yapılması gereken çocukların duygusal muhtaçlıklarını anlamak ve hürmet duymak gerekir. Bağımlılığı en aza indirmek içinse pratik yollara başvurabilirsiniz. Örneğin, bebek yahut çocuğunuzla daha fazla vakit geçirebilir, birlikte oyunlar oynayabilir, sık sık temas ederek varlığınızı hissettirebilirsiniz. En değerlisi de bir yere giderken kaçarak gitmek yerine gideceğini ancak geri geleceğinizi söylemeli, haberleşerek vedalaşılmalıdır.