Manisa‘nın Demirci ilçesinde felç olan eşine bakmak için iş yerini kapatan Mehmet Yılmaz, fizik tedavi gören hayat arkadaşının tekrar ayağa kalkabilmesi için 5 yıldır örnek bir çaba sergiliyor.
Secaattin Mahallesi’nde yaşayan iki çocuk annesi 48 yaşındaki Helime Yılmaz, 2015 yılında geçirdiği beyin kanaması sonucu felç oldu. Konuşamayan ve yatağa mahkum yaşayan Yılmaz, eşi Mehmet Yılmaz’ın ağır gayretiyle kolunu ve bacağını hareket ettirmeyi başardı.
Yavaş yavaş hayata tutunmaya başlayan Yılmaz, en çok da bu süreçte yanından bir an olsun ayrılmayan eşini memnun etti.
Hastalanan eşinin bakımı için ilçedeki ayakkabı tamir atölyesini kapatan Mehmet Yılmaz, “çocuklar annelerinin yokluğunu aramasın” diye ütüden yemeğe, çamaşırdan paklığa kadar bütün mesken işlerini üstlendi.
Gün uzunluğu eşinin yanından ayrılmayan Yılmaz, çocuklarını okula gönderdikten sonra eşine fizyoterapist tarafından önerilen hareketleri yaptırıyor. Yavaş yavaş hareket etmeye başlayan Helime Yılmaz, kendisi için ağır efor gösteren kocasının yüzünü güldürdü.
“Şimdi sıra bendeydi”
Mehmet Yılmaz, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 28 yıl evvel kaçarak evlendiği eşine büyük sevgi duyduğunu söyledi.
Bu süreçte eşinin yanından hiç ayrılmadığını lisana getiren Yılmaz, “Hastanede 14 ay vaktimiz geçti, orada tüm gereksinimlerini ben karşıladım. Güç bir devir geçiriyordum lakin hiç umutsuz olmadım. Geçimimizi yıllarca mesleğim olan ayakkabı tamirciliğinde sağlıyordum ama eşimin rahatsızlığı nedeniyle iş yerini kapattım. Öncesinde bir yumurta pişirmişliğim yoktu. Eşim için hayata sıkı sıkıya sarıldım yemeğimi, ütümü, çamaşırımı kendim yaptım. Bugüne kadar bana ve çocuklarımıza daima o baktı. Artık sıra bendeydi, onun bana muhtaçlığı vardı. ‘Benim görevim’ dedim hayatı sırtladım.” diye konuştu.
“Son nefesime kadar onu ayağa kaldıracağım”
Eşinin birinci başta kendilerini de tanımadığını lisana getiren Yılmaz, onunla konuşarak ve fotoğraflar göstererek hafızasının yerine gelmesine yardımcı olduğunu söyledi.
Hayat arkadaşının uygunlaşması için çok çabaladığını anlatan Yılmaz, “Hasta oldu diye onu bırakmak aklımın ucundan dahi geçmedi. Bu hastalık Allah’tan geldi. ‘Çaremiz yok, bu bir imtihan’ dedim. Şükür şu anda çok yeterli ve daha da düzgün olacak. İş yerimi eşim için kapattım. Yeterli ki de kapatmışım zira onu kimselere bırakamazdım. O benim için her şeyden çok bedelli. İnşallah son nefesime kadar onu ayağa kaldıracağım.” tabirlerini kullandı.