TEZCAN EKİZLER – Yaşadığı iş kazası sonucu parmağı kopma noktasına gelen Hüseyin Savran, çöplerden kağıt toplayarak okuttuğu Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı olan evladı sayesinde sıhhatine kavuştu.
Eskişehir’de yaşayan 60 yaşındaki 3 çocuk babası Hüseyin Savran, ocak ayında otomobil tamir ederken sol elini kaportaya sıkıştırdı.
Arkadaşları tarafından Eskişehir Devlet Hastanesine götürülen Savran’ı muayene eden hekimler, yalnızca deri kısmı tutan yüzük parmağını kesme kararı aldı.
Parmağının kesilme kararına çok üzülen baba Savran, İzmir’de bulunan Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Ortopedi ve Travmatoloji Uzmanı olarak vazife yapan oğlu Opr. Dr. Ahmet Savran’ı aradı.
Eskişehir’deki meslektaşlarının kesme kararı verdiği parmağı kurtarmak için babasını İzmir’e getiren Ahmet Savran, 3 saat süren başarılı bir ameliyat gerçekleştirdi.
Ameliyatın akabinde fizik tedavi gören baba Savran, yine parmağını kullanmaya başladı.
“Başarılı olamasaydım vicdan azabı çekecektim”
Opr. Dr. Ahmet Savran, AA muhabirine yaptığı açıklamada, babasının parmağının koptuğunu öğrenince çok üzüldüğünü, mesleği boyunca hayatının en zor ameliyatına girdiğini söyledi.
Tıp fakültesinde okurken babasının çok fedakarlıklar yaptığını belirten Savran, “Babam okumam için yıllarca çöpten kağıt topladı. O parmaklar beni okuttu. Benim de babama yardımcı olacağım an buydu. Yaptığım başarılı ameliyat sayesinde babamın parmağını kurtarmış oldum. Şayet başarılı olamasaydım babam hayatına 9 parmağını kullanarak devam edecekti, ben de hayatım boyunca vicdan azabı çekecektim.” dedi.
Ameliyat öncesi takımıyla toplantı yaptığını, ameliyat esnasında hastanın babası olduğunun hatırlatılmamasını istediğini aktaran Savran, ameliyatı da babasının yüzünü örterek gerçekleştirdiklerini söz etti.
“Hayatımın en büyük riskini aldım”
Ameliyat boyunca ağlamamak için kendini sıkıntı tuttuğunu lisana getiren Savran, şunları kaydetti:
“Babamla ameliyat öncesi oldukça duygusal bir konuşma yaptık. Babam bana ‘Parmağımın kesileceğini söylediler, ben de bu duruma kendimi alıştırdım. Şayet parmağımı kurtarırsan keyifli olurum.’ dedi. Babamın o sözleri beni biraz da olsa rahatlattı. Ben de elimden gelenin en düzgününü yapmak için ameliyata girdim. Hayatımın en büyük riskini aldım. Ameliyatın akabinde yaptığım denetimlerde babamın parmağında yine deveranın olduğunu fark ettiğim gün hayatımın en memnun günüydü. Tedavileri devam ediyor. Babam artık parmağını kullanmaya başladı. Bu da beni hem bir evlat hem de doktor olarak çok mutlu ediyor.”
“Emeklerimi boşa çıkarmadı”
Baba Hasan Hüseyin Savran da orman işçiliğinden emekli olduktan sonra geçimini sağlayabilmek ve oğlunu okutabilmek için kağıt topladığını anlattı.
Oğluyla her vakit gurur duyduğunu lisana getiren Savran, bir gün cerrah olarak oğlunun kendisini ameliyat edeceğini hiç düşünmediğini söyledi.
Oğlunun, verdiği emekleri hiçbir vakit boşa çıkarmadığını anlatan baba Savran, “Elimden geldiği kadar onu okutmaya çalıştım. Oğlum tıp fakültesini kazanıp, doktor olduğu gün çok keyifli olmuştum. Evladım benim parmağımı kesilmekten kurtardı. Artık parmağımı her kullandığımda aklıma oğlum geliyor. Yeterli ki evladım doktor olmuş.” şeklinde konuştu.şeklinde konuştu.
