Pekala, tüm ömrümüz boyunca milyarlarca sefer tekrar ettiğimiz bu aksiyonu ne kadar gerçek yapıyoruz?
Birtakım hislerde kalmak, kimilerinden ise kaçmak için aslen doğal olan nefesimizi; işlevsel olmayan limitleyici bir nefes haline getiriyor ve akabinde bu mevzuda bir alışkanlık geliştiriyoruz. Evet, ne yazık ki çoğumuz doğal nefes almayı unutmuş durumdayız. Ferdî Gelişim Uzmanı Serra Elçi, hakikat nefesin sırlarını anlatıyor.
Endişeler, telaşlar ve öfkeler nefesimizi bozuyor
Tıpkı bir aygıtın güç dayanağına ihtiyacı olduğu üzere organlarımız da varlıklarını sürdürebilmek için oksijen ve karbondioksit üzere hayati kıymet taşıyan gazlara gereksinim duyar. Nefes demek her şey demektir. Onun ulaşmadığı yerde hayat yeşeremez. Aslen hepimiz dünyaya gözlerimizi doğal bir nefesle açarız. Bebeklik yıllarımızda aldığımız doğal nefese, iki yaşına geldiğimizde egonun devreye girmesiyle birlikte; endişe, tasa, öfke üzere hislerden kaçmak ya da sevinç, huzur, memnunluk üzere hislere tutunmak için müdahale edebileceğimizin farkına varırız. Örneğin; otoriter ebeveynlerle büyüyenlerimiz dehşet anında; denetimci ebeveynlerle büyüyenlerimiz ise gerilim anında farklı farklı limitleyici nefes alışkanlıkları geliştirir. Bu türlü durumlarda nefese yapılan bu sık müdahaleler, vakit içinde fizyolojimiz tarafından öğrenilerek evvel bir alışkanlık, akabinde da bir davranış biçimi halini alır. Bu nedenle nefes dediğimizde bir soluma fonksiyonundan değil, niyet yapımızdan, psikolojimizden hatta hayatı algılayış ve yaşayış biçimimizden bahsediyoruz.
Nefes ve teneffüs birbiriyle karıştırılmamalıdır
“Biz aslında nefes almıyor muyuz ki?” diyebilirsiniz. Hepimiz nefes alıyoruz, fakat bilimsel çalışmalar gösteriyor ki %90’a yakınımız, teneffüs kimyamızı bozacak nitelikte dis-fonksiyonel, yani fonksiyonel olmayan nefes alışkanlıklarına sahip. Bunun nedenini merak ediyorsanız öncelikle nefes ve teneffüs ortasındaki farkı anlamalısınız.
Nefes ve teneffüs tıpkı şey değildir; zira nefes bir davranış biçimi, teneffüs ise bir beyin sapı refleksidir.
Nefes ve teneffüs birebir şey değildir; zira nefes çocukluğumuzdan itibaren öğrenebildiğimiz, değiştirebildiğimiz ve vakitle limitleyici bir alışkanlık haline getirebildiğimiz bir davranış modelidir. Teneffüs ise müdahale edemediğimiz yapısal bir işleyiştir.
Her ne kadar nefes ve teneffüsün birbirinden farklı olduğunu vurgulasak da birbirleri ile paralel çalışıyor olmaları gerektiğini bilmemiz gerekiyor. Velhasıl nefes alışkanlıklarımız teneffüs fizyolojimiz ile çakışmamalı, çatışmamalı, savaşmamalı; aldığımız her nefes, solunumumuz ile hizalı ilerlemelidir.
Teneffüs, her ne kadar eksiksiz işleyen bir sistem olsa da daima teneffüs ile çatışan ve savaşan bir nefes alışkanlığınız varsa, bu durum öncelikle fizikî, duygusal, mental ve en sonunda da ruhsal olarak birçok hastalığı tetikleyebilir.
200’den fazla semptom limitleyici nefes alışkanlıklarına sebep olabiliyor
Ekseriyetle yetişkinlerin deneyimlediği çok yorgunluk, migren, panik atak, depresyon, anksiyete, kilo sıkıntıları ve son periyotta çocuklarda sıkça rastladığımız Dikkat Dağınıklığı ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) üzere sorunlar, limitleyici nefes alışkanlığınızdan kaynaklanıyor olabilir. Ayrıyeten tansiyon, zona, tiroit ve sara üzere çeşitli hastalıklar da limitleyici nefes alışkanlığı semptomları ortasında sayılabilmektedir.
