Uzmanlar, sağlıklı gebelikte kanama yaşanmayacağını belirterek, bilhassa son üç ayda görülen kanamaların anne adayı ve bebek için hayati risk taşıyabildiği, sezaryenle doğumun da sonraki gebeliklerde kanama gelişme riskini artırabildiği ikazında bulundu.
Türk Alman Jinekoloji Eğitim, Araştırma ve Hizmet Vakfı (TAJEV) Yönetim Kurulu Üyesi Prof. Dr. Cem Demirel, AA muhabirine yaptığı açıklamada, gebelik devrinin sağlıklı tamamlanmasının hem anne hem de bebek açısından çok kıymetli olduğunu söyledi.
Gebelikte kanamanın önemli sıhhat sorunu olduğuna dikkati çeken Demirel, kanama problemlerinin birinci üç ve son üç ay formunda ele alınabileceğini belirtti. Demirel, “Gebeliğin birinci üç ayı içerisinde yüzde 30 oranında kanama meseleleriyle karşılaşıyoruz. Bilhassa birinci üç ay içinde görülen kanamalar sık yaşanabilen bir durum.” diye konuştu.
Bu periyottaki kanamaların çoklukla düşük tehdidinden kaynaklanabildiğine işaret eden Demirel, kanama yaşayan annelerin birçoklarında gebeliğin bir sorun olmadan devam edebildiğini vurguladı.
“Bu kanamalar bazen acil doğumu gerektirir”
Gebeliğin son üç aylık döneminde yaşanan kanamaların çok daha önemli olduğunun altını çizen Demirel, bu süreçte karşılaşılan kanamanın, “bebeğin anne karnında muhtaçlık duyduğu çabucak her türlü kaynağı sağlayan yapı” olarak tanımlanan plasentanın yerleşimiyle ilgili olduğunu aktardı.
Demirel, bu durumun hayati ehemmiyete sahip olduğuna dikkati çekerek, şöyle devam etti:
“Son üç ayda görülen kanamalar, plasentanın önde yerleşmesine ya da ayrılmasına bağlı kanamalardır. Bu durum, hem anne adayı hem de bebeğin hayatını tehdit etmektedir. Kanamaya en kısa müddette müdahale edilmesi, nedeninin ortaya konması ve kanamanın durdurulması gerekir. Böylesi bir sorun yaşandığında gebeliğin erken sonlandırılarak hem bebeğin prematüre ile karşılaştırılmaması hem de vaktinde müdahale edilerek anne ve bebeğin hayatının korunması lazım. Zira bu kanamalar bazen acil doğumu gerektirir, bu durum da prematüreye yol açar.”
“Tedavi kanamanın nedenine nazaran yapılır”
Sağlıklı gebelik sürecinde son üç ayda kanama sorununun olmaması gerektiğine vurgu yapan Demirel, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Tedavi kanamanın nedenine nazaran yapılır. Şayet birinci üç ay içinde gelişmişse ve düşük tehdidi varsa bebeğin yaşayıp yaşamadığına, kan pıhtı ölçüsünün ne kadar olduğuna bakılır. Bu durumdaki anne adayı bilgilendirilerek, dinlenmesi tavsiye edilir. Lakin burada değerli olan anne adayının dinlenmesinin düşük riski ile ilgili olmadığıdır. Zira, bebek kanamadan değil genetik bir sorun olduğu için düşmektedir. Kanama da bu durumun bir bulgusudur. Bebek düşecekse düşer, bunun dinlenmekle geçeceği ya da ayakta durmakla artacağı bilgisi de hakikat değildir. Düşük riskini önlemek için, gerekli görüldüğünde rahmi gevşetme, plasentayı desteklemeyi sağlayan progestron iğnesi yapılır.”
Demirel, son üç ayda ise yapılan kıymetlendirme sonrasında kanamanın devam etmesi halinde anne adayının kan tablosunda olumsuzluk gelişmesi durumunda gebeliğin sonlandırılabildiğini aktardı.
Kimi vakit bebeğin eşinin vaktinden evvel ayrılmasına bağlı gelişen kanamalarda bebek ve anneyi kurtarmak için doğumun başlatıldığına değinen Demirel, “Kanama az, bebek ve annenin sıhhati yeterli ise takipte tutularak gebeliğin tamamlanması beklenir.” tabirini kullandı.
“Hekimin anne adayının rahmini bile alması gerekebilir”
Prof. Dr. Demirel, sezaryenle doğum oranlarının arttığına değinerek, şunları kaydetti:
“Kanama gelişiminde sezaryenle gerçekleştirilen doğumlar da tesirli. Fazla sezaryen olduğunda sonraki gebeliklerde plasentada yerleşimde anormallik ihtimali artıyor ve kanama riski yükseliyor. Birinci gebelik sezaryenle yapılmışsa, sonraki gebelikte plasentanın yerleşimi bozulur. Artan sezaryenlere bağlı plasenta rahmin altına yerleşebilir ya da plasenta dokusu rahme yapışabilir. Bu durum kanama ve doğum sırasında anne adayı için hayati riske yol açar. Kimi vakit çok önemli kanamalara neden olabildiğinde doktorun anne adayının rahmini bile alması gerekebilir. Bunun yanı sıra kürtaj, miyom, polip ameliyatları da gebelikte kanama için neden olabilir. Düşük ise ekseriyetle bebekte genetik sorun olduğundan gerçekleşir. Anne adaylarının çok az kısmında rahimdeki form bozuklukları, endokrin bozukluklar ya da anne-babadaki genetik rahatsızlıklar düşüğe neden olabilir.”
